Prostitutie is een ingewikkeld beleidsterrein. Voor een goed beleid is het nodig dat politici en beleidsmakers naar degenen over wie het beleid gaat, luisteren. Dat gebeurt niet altijd, soms kiezen politici voor een gemakkelijke oplossing. Burgemeester Van der Laan en voormalig wethouder Asscher volstonden met het serieus nemen van een bestseller van de anonieme ‘sekswerker’ Patricia Perquin. Zij verhieven de auteur zelfs tot officiële adviseur van de gemeente. Niemand wist wie zij was. Sekswerkers vroegen zich af wie die Patricia Perquin was die namens hen adviezen uitbracht. Ook de velen die zij in haar boek beledigde zoals Metje Blaak en haar collega’s die als ‘derderangslandwijven’ werden afgedaan konden geen weerwoord geven.
De Rode Draad schreef een kritisch leesrapportje over het boek van Perquin. Daarin werden vele ongerijmdheden en fouten in het boekje beschreven. Dat mocht niet. De directeur van De Rode Draad werd door de burgemeester op het matje geroepen. (Zie haar verslag). Zij kreeg een antwoord waaruit bleek dat juist de directeur van De Rode Draad excuus had moeten aanbieden en niet de gemeente.
In de Volkskrant van 9 maart 2013 werd duidelijk wie zij wel was: Lempereur, een journaliste van twijfelachtig allooi. In België had ze al een spoor van vernieling achter zich gelaten: mensen niet betaald en een uitgeverij tot een faillissement gebracht. Hadden Asscher en Van der Laan maar geluisterd naar al die mensen die het waarheidsgehalte van het boek van Perquin in twijfel trokken!
Zie de Persverklaring.
De excuses zijn nooit gekomen. De reactie van Asscher op de onthullingen was bijzonder ontluisterend:
Maar Asscher realiseerde zich dat de mogelijkheid bestond dat hij niet de gehele waarheid zou horen als hij met mensen uit deze wereld zou spreken, aldus een woordvoerder. (uit het artikel in De Volkskrant van 9 maart 2013)