Zo eens in de twee jaar biedt de een of andere stichting me een portret van Xaviera Hollander, de bestsellerauteur van The Happy Hooker te koop aan. Mij wordt dan verzekerd dat het door een bekende en in ieder geval goede schilder is vervaardigd. Dat geloof ik meteen, maar Sekswerkerfgoed heeft de ruimte noch de fondsen om dit werk aan te schaffen. En de wens is er ook niet. De stichtingen reageren daarop verbaasd: ‘ Xaviera is toch van groot belang geweest voor de emancipatie van prostituees!’ Hoewel sommige Rode Draadvrouwen privé contact met haar hadden, heeft ze niet veel meer bijgedragen dan één artikeltje in het blaadje BlackLight. (Op pagina 11)

In mijn ogen is ze vooral beroemd en buitengewoon rijk geworden als hoerenmadam, of om het netter te zeggen, als directeur van een escortbureau in New York. Hoe het bij dat bureau eraan toeging kunnen we lezen in de Happy Hooker. Als madam hield ze er praktijken op na die nu de wenkbrauwen doen fronsen: nieuwe medewerksters zelf uitproberen en ze voorzien van drugs (pepmiddelen) om het klantencontact te vergemakkelijken. De kwalificatie Happy Madam is meer op haar van toepassing dan ‘Happy Hooker’. Een van de verdiensten van het boekje is dat het informatie geeft over het vernederende en zinloze optreden van de New Yorkse politie die klanten intimideert en sekswerkers misbruikt.

Ze is wel een jaar of twee zelf als sekswerker actief geweest en deed dat kennelijk met plezier.  Ze beschrijft hoe ze klanten ontving in het huis van een vriendin die op vakantie was en van niets wist. Niet erg fideel, want als de politie erachter was gekomen, had de vriendin bij terugkomst wel eens een onaangename verrassing kunnen wachten.

Was het in 1971 verschenen boekje baanbrekend? Het was wel de eerste keer dat een sekswerker/madam de stilte over het vak doorbrak. Was het daarom een bestseller, het bestverkochte boek van een Nederlandse schrijfster ooit, of was het boekje een excuus om beschrijvingen van expliciete seksscènes te geven? Voor één persoon was het schrijfsel in ieder geval te openhartig: de zus van Xaviera moest in het boek lezen dat haar man met de Happy Hooker naar bed was geweest.

Tegenwoordig zeggen mensen van onder meer de ChristenUnie dat de Happy Hooker niet bestaat. Velen praten hen na. Ze bedoelen dan te zeggen dat ze niet willen geloven dat iemand vrijwillig voor sekswerk kiest. Nu, dat heeft Xaviera en velen met haar wel gedaan. Maar of haar claim eigenhandig de seksuele revolutie in Nederland ontketend te hebben, terecht is, valt te bezien. (Nienke Pleysier op Libelle online’) Wel is zij tot het begin van de jaren tachtig de enige woordvoerder op het gebied van prostitutie geweest die uit de branche zelf kwam. Later kwamen Violet en nog later De Rode Draad op de proppen.

Sietske Altink