Kunstenaars en sekswerkers zijn vaak samen opgetrokken. In het verleden hebben sekswerkers nogal eens geposeerd maar waren zelf ook inspiratiebron voor kunst. Een van de bekendste resultaten van deze verbondenheid is het werk van de schilder Toulouse Lautrec.

De Rode Draad is vaak benaderd door fotografen schilders en andere kunstenaars met een verzoek tot samenwerking. In 1994 nodigde de schilder Michiel de Besselaar zes vrouwen van De Rode Draad uit zich te laten schilderen zoals ze zichzelf zagen.

Een reclamebureau ontwierp affiches en een ansichtkaart voor De Rode Draad. Het contact met kunstenaarscollectie De Geuzen heeft een mooie sticker opgeleverd. De tekenares Petra Urban heeft ook belangeloos voor De Rode Draad gewerkt. Haar tekeningen zijn bijvoorbeeld in de BlackLights en Vluggertjes te vinden. Ook is ze medeverantwoordelijk voor de fraai vormgegeven brochures en glossy’s. De reeks ansichtkaarten uit 2008 is ook van haar hand.

Uitreiking award

Uitreiking award

Astrid Nijgh kwam dankzij Metje Blaak op 26 mei 2009 naar De Rode Draad om kennis te maken en haar diensten aan te bieden.  Astrid heeft in 1973 het baanbrekende lied Ik Doe Wat Ik Doe tot een hit gemaakt. De actrice Nelly Frijda hield – wederom dankzij Metje Blaak – een masterclass met voormalige sekswerkers om de opvoering van hun monoloog voor een congres te vervolmaken.

De fotograaf Piet den Blanken heeft gratis foto’s voor het Latina Glossy ter beschikking gesteld. De componist Clous van Mechelen maakte de muziek bij het lied van Metje Blaak voor de CD van de vakbond. Medewerkers van De Rode Draad werden ook wel opgetrommeld voor toneelvoorstellingen en voor het voorlichten van actrices, wat bijvoorbeeld bij de film over Blonde Dolly is gebeurd.

Een kunstenaar heeft De Vakbondstrofee gemaakt die slechts eenmalig is uitgereikt en wel aan Dick Hamaker van de FNV.In 1999 had een kunstenares een kunstproject dat bestond uit het aanbieden van een kunstwerk aan De Rode Draad. Helaas, hoe mooi het gebaar ook was, het kon geen doorgang vinden. Het kunstwerk moest namelijk worden ingebouwd in de toegangshal naar De Rode Draad. Dat gaf teveel gedoe en zou veel tijd kosten, waardoor De Rode Draad besloot het aanbod aan zich voorbij te laten gaan.

Er ging ook wel eens iets mis. Een enkele keer weigerde De Rode Draad haar medewerking. Dat was bijvoorbeeld het geval bij een project uit 2007 waarin de makers sekswerkers in kooitjes wilden plaatsen om het publiek te confronteren met ‘hokjesgeest’. In dat geval werd de bedenkers van het project naar de enige vrijwilligster verwezen die dat misschien zou willen doen: de adoptief- aap van De Rode Draad: Fanny Hill.