Spijkenisse, disco
Spijkenisse
In 2006 komt De Rode Draad in een privéhuis in Spijkenisse in een nieuwbouwwijk. De medewerkers van De Rode Draad hebben een gunstige indruk van de zaak; er zijn bijvoorbeeld geen kledingvoorschriften. Er wordt echter wel het probleem gemeld van de concurrentie van illegale prostitutie in een zogenaamde disco. De Oost-Europese vrouwen nemen daar hun klanten mee naar een goedkoop hotelletje in de buurt. Daarop gaat de Rode Draad op onderzoek uit:
2006 (uit het verslag):
Het is 23.00 uur, In de zaak zien we een stuk of tien vrouwen die bijna allemaal in gezelschap van een man zijn. We gaan aan een tafeltje zitten omdat de bar vol is.
De meeste mannen hebben een drankje voor een vrouw besteld en gaan af en toe met haar de dansvloer op. Soms dansten een paar mannen mee. De dj doet goed zijn best en gooit er uiteenlopende muziek tegen aan. We horen het Russische Kalinka maar ook een soort polonaise en salsa. We zijn al wat langer in de zaak en hebben gezien dat de portier drie nieuwe klanten binnenbracht. De mannen gaan aan de bar zitten en er komen direct drie vrouwen bij hen staan en doen overduidelijk moeite om een praatje aan te knopen. De mannen zeggen niet veel en de vrouwen staan er zeer ongemakkelijk bij. De vrouwen die net hun klanten hebben zien vertrekken lopen naar achter de bar om hun tas te pakken en verdwijnen om later weer terug te komen. Ook in deze zaak zien we weer dat er erg weinig drank over de toog gaat.
2007: Bij een tweede bezoek vertelden we dat we van een organisatie voor mensenrechten waren en dat we wat foldermateriaal willen achterlaten. De Poolse bardame zei dat we maar eerst met de eigenaar moesten spreken. Vijf minuten later kwam hij aan ons tafeltje zitten. Hij begon te schreeuwen dat hij mensen als wij zat was. Hij had immers een gewone disco! De meisjes waren gewoon klanten, die wat plezier wilden hebben. Hij beklaagde zich er ook over dat de vreemdelingendienst bij hem op bezoek was geweest, wat ongebruikelijk is als de dames zich alleen maar komen verpozen. Vrouwen uit Oost- Europa mogen gewoon in Nederland zijn. Wanneer zij aan het werk blijken te zijn is dat echter een andere zaak. De baas vroeg aan onze medewerker Oost-Europa hoe zij wist dat de vrouwen in de zaak uit Oost-Europa kwamen. Zij zei dat ze zelf uit Roemenië kwam. Geen probleem, zo vond hij, want er waren geen Roemeensen in de zaak. Toen de eigenaar merkte dat ze ook Russisch sprak, was hij er minder gerust op.