What about the prostitutions? (Hoe moet het nu met de prostituties?) was een van de vragen die De Rode Draad van buitenlandse journalisten kreeg toen in 2000 het bordeelverbod werd opgeheven. De Rode Draad, de Mr. A de Graafstichting en het Prostitutie Informatie Centrum probeerden steeds geduldig uit te leggen dat niet de ‘prostituties’ legaal werden, maar alleen de bedrijven.
Boomerangkaart
Sommige mensen begrijpen nog steeds niet wat er nu precies in 2000 is gelegaliseerd. Zo beweerde de auteur en anti- prostitutie activiste Renate van der Zee dat in 2000 het souteneurschap is gelegaliseerd. [i] Het op ditzelfde debat aanwezige Tweede Kamerlid G. J. Segers sloot zich daar van harte bij aan. Foutje, in 2000 werd alleen het uitbaten van een seksbedrijf legaal gemaakt. Die uitbaters zijn in de regel niet de partners van sekswerkers, waardoor het onjuist is om ze pooiers te noemen.
Ook andere zelfbenoemde deskundigen slaan vaak de plank mis. In het begeleidende foldertje van het prostitutiemuseum Red Light Secrets staat onder het al foutieve kopje: prostitutie wordt legaal, (dat was het namelijk al; prostitutie is sinds de Napoleontische tijd geen verboden activiteit) de volgende tekst:
In 2000 is prostitutie in Nederland officieel gelegaliseerd. Het wordt beschouwd als een ‘normaal’ beroep en prostituees dienen zich te houden aan alle regels die ook voor andere beroepen in Nederland gelden.
Wanneer buitenlandse media voor hun informatie over ‘prostitutions’ van dit soort deskundigheid afhankelijk zijn, dan is het niet verwonderlijk dat een kwaliteitskrant als de Engelse The Guardian op 11 december 2013 over het Nederlandse prostitutiebeleid schrijft:
Prostitution, pimping and brothel keeping has been legal and regulated since 2000. (Prostitutie, pooier zijn en bordeelhouden zijn sinds 2000 legale en gereguleerde activiteiten.)
Dus ook The Guardian denkt dat prostitutie tot 2000 illegaal was en verwart exploitant met pooier.
In dezelfde krant is een kaartje te vinden over waar in Europa prostitutie is gereguleerd – en dus legaal- is. Maar wat is nu legale prostitutie? Is gereguleerde prostitutie hetzelfde als legale prostitutie? In de Verenigde Staten bijvoorbeeld geldt Nevada als de enige staat waar prostitutie legaal is. Maar daar heeft men het gereguleerd door de grondrechten van sekswerkers te schenden. Zie hiervoor de onderstaande selectie van de regels van sommige stadjes in deze staat.
Sekswerkers mogen of mochten daar alleen tussen 7 uur ’s morgens en 7 uur ’s avonds winkelen en naar een restaurant gaan. (Kennelijk zijn der regels soepeler geworden) .Sekswerkers mogen als ze in dienst zijn van een bordeel, in hun vrije tijd niet rondhangen bij sportbijeenkomsten en naar dansavonden gaan.Tijdens vakanties mogen ze niet in de stad blijven. Ze mogen alleen met toestemming van de politie achter de bar staan. Wanneer een vrouw bijvoorbeeld naar het postkantoor wil, moet ze zich melden bij de barkeeper en zeggen hoe laat ze terug is, maar dat moet wel vóór vier uur ’s middags zijn. In weer een ander stadje mogen ze alleen via de zijdeur een restaurant betreden. De bordelen zijn verboden terrein voor mannelijke sekswerkers. (Weitzer, 2000)
Reguleren betekent niet veel meer dan prostitutie onder bepaalde voorwaarden toestaan. Dit kan gemakkelijk gepaard gaan met schending van burgerrechten.
In 2000 werd de wetswijziging in Nederland officieel ‘decriminaliseren’ genoemd. Specifieke wetten die het bordeel houden betroffen, werden uit het Wetboek van Strafrecht geschrapt. Er kwam alleen een verbod op vrouwenhandel. Doordat de nadere regelgeving aan gemeenten werd overgelaten, ontstond er op lokaal niveau een regulatoir systeem. Anno 2014 was men bezig de lokale regulering te vervangen door een landelijke. In maart 2019 (Toen dit stukje geschreven werd) is die er nog steeds niet.
Dr. Joep Rottier over legalisering en decriminalisering
Sietske Altink
[i] Tijdens een lezing op 3 mei 2014 voor Route 66, de talentgroep van D66.