Tekening P.Urban. Onderschrift: Speel je mijn baas of ben je het ook?

Tekening P. Urban. Onderschrift: Speel je mijn baas of ben je het ook?

Tegelijk met de opening van het PIC (Prostitutie Informatie Centrum in 1994) ontstond het eerste uitzendbureau voor sekswerkers. Dit heeft niet lang bestaan. Toch vond het navolging. Zo zou er in 1996 in Drenthe een wereldschokkend initiatief zijn genomen om tot een uitzendbureau voor sekswerkers te komen. Dit bleek helaas een malafide bureau te zijn.

In 1996 lanceerden de Graafstichting en twee juristen een plan om buitenlandse sekswerkers legaal krachtens de Wet Arbeid Vreemdelingen via een uitzendbureau te laten werken. Dit plan kreeg veel publiciteit. Helaas, het was niet mogelijk om een tewerkstellingsvergunning krachtens de Wet Arbeid Vreemdelingen voor sekswerk te verkrijgen. (Lid 3, uitvoeringsbesluit WAV)

Na de val van De Muur meldden zich uitzendbureaus die hadden geprofiteerd van de deregulering van het uitzendbureauwezen en zich ook bezig hielden met schijnconstructies voor bijvoorbeeld illegale Polen. De Rode Draad wilde daar niet mee in zee gaan.

Ook na 2000, het jaar waarin seksbedrijven legaal werden, kwamen diverse uitzendbureaus op de proppen. Over het algemeen liep dat op niets uit. Zo was er een uitzendbureau voor steigerwerkers dat ook bereid was ‘huisvrouwtjes die een wip wilden maken voor het minimumloon te verlonen’. De baas zou dan 34 gulden per uur bruto moeten betalen; ‘het huisvrouwtje’ hield er 20 gulden per uur bruto aan over. In 2000 ontstond er weer een nieuw uitzendbureau dat anoniem sekswerkers zou leveren via het CWI, het vroegere arbeidsbureau. Men adverteerde zelfs. De Rode Draad heeft erheen gebeld, maar het bewuste uitzendbureau kon bijvoorbeeld niet eens zeggen of het beloofde bruto bedrag per maand voor parttime of fulltime werk was. Wederom veel publiciteit en weinig inhoud.

De Rode Draad was voorstander van het inschakelen van reguliere uitzendbureaus die een keurmerk van de uitzendbranche droegen. In 2001 was een medewerker van Randstad bereid de ins en outs van de uitzendconstructie aan de Rode Draad uit te leggen. Hieronder volgt een weergave van dit gesprek.

Voor de hele uitzendbranche geldt de CAO uitzendkrachten. Wanneer er sprake is van een beroep waarin in de cao een hoger salaris is bedongen, moest het hogere salaris worden uitbetaald. Het inhuren van een arbeidskracht kent twee fases.

Fase 1: Einde opdracht is einde dienstverband. Opzegtermijnen gelden het eerste jaar niet. De tweede fase gaat na een jaar in. In deze fase zijn er twee mogelijkheden:

  1. vast dienstverband
  2. als men drie keer in drie jaar bij hetzelfde bedrijf heeft gewerkt: vast dienstverband. Als er meer dan tien uur per maand is gewerkt, moet de werknemer ook worden doorbetaald als er geen werk is. Bij twee opdrachtgevers is er een vast dienstverband als er minder dan 13 maanden tussen de twee opdrachten zit. Bij meer dan twee opdrachtgevers is dat 18 maanden.

Men mag  geen contract voor slechts één uur aanbieden. Bij een afwijkende overeenkomst die onderling is overeengekomen volgt de rechter altijd het belang van de werknemer en kan die onderlinge overeenkomst ontbinden. In het algemeen geldt dat in de eerste twee fasen dat een dag ziekte gewoon wordt doorbetaald. Ook bij feestdagen vindt uitbetaling plaats.

Na fase EEN komt er een andere mogelijkheid in beeld: ZZPers. (Zelfstandigen Zonder Personeel) Men heeft daar een speciaal bureau voor: Per Saldo. Die ZZP afdeling zou zich vooral richten op boekhouding.

Kosten uitzendkracht: (De bedragen zijn nog in guldens en gelden voor 2001) Bij een bruto loon van 100 gulden komt het bedrag met wachtgeldcompensatie, vakantietoeslag en werkgeversdeel sociale lasten en andere looncomponenten conform de cao op 161 gulden. Daar berekent het uitzendbureau nog 2,45 procent over voor extra kosten. Dit betekent: in de eerste fase bedraagt de kostprijs PER uur met een bruto loon van 100 165,07. Daar komt nog het bedrag voor het uitzendbureau bij waardoor het 183,47 gulden wordt. In de tweede fase is de kostprijs 179,92 gulden.

Bij een eventuele aansluiting van de bij het uitzendwezen is het van belang dat het door zwaargewichten als de Belastingdienst, Kamer van Koophandel en FNV wordt ondersteund.’ Tot zover het resultaat van het gesprek met Randstad.

 

Lees meer:

Inleiding, arbeidsrelaties in sekswerk in vogelvlucht

De praktijk in prostitutiebedrijven

De onderhandelingen: sekswerkers en exploitanten

Knelpunten loondienst in de prostitutiebranche

Loondienst in de praktijk in de prostitutiebedrijven

Overige inkomsten uit sekswerk, een derde weg?

Schijnconstructies in de prostitutiebranche